39

25 KOMENTARZY = NOWY ROZDZIAŁ

*Harry*

Trzy dni kompletnej ciszy w domu sprawiły, że potrzebowałem trochę męskiego czasu. Damon nalegał, że siłownia i kilka drinków pozwolą wyrzucić ją z moich myśli.

Siedzieliśmy w pubie, po tym jak poszliśmy na siłownię. Po naszych wysokich szklankach od piwa kapał pot, spływając w dół po gładkim szkle. Podczas ciszy jaka nastąpiła w przerwie od rozmowy przyglądałem się wodzie wytyczające ścieżki w dół, ku mojej rozrywce.

- Jak Rose?

- Rose? - moje serce zatrzymało się na wspomnienie jej imienia. Jej twarz pojawiła się w mojej głowie. Tak samo jak jej siniaki i blizny.

- Yeah. - wziął łyk kiwając głową.

- Ona.. - przerywałem, zanim zacząłem mówić dalej - Pokłóciliśmy się trochę. - przyznałem przykładając szklankę do moich ust. Chłodny napój spływał w dół mojego gardła.

- O co?

Zastanawiałem się czy powinienem powiedzieć Damon'owi. Może mógłby pomóc mi z sytuacją w której się znalazłem i ufałem mu ze wszystkim, ale nie mogłem zabić myśli, że to nie może być naprawione w żaden inny sposób.

- Nic. - w końcu odpowiedziałem.

Damon kontynuował naszą rozmowę, mówiąc mi że on i jakaś dziewczyna kręcą ze sobą i zdecydowanie mu się to podoba. Chciałbym móc powiedzieć, że nie byłem zszokowany. Nie żeby Damon nie był atrakcyjny, ale jeśli chodzi o dziewczyny był bardzo wybredny. Nie miał kłopotów, ale miał swoje standardy, którymi się kierował w takich przypadkach.

Skończyliśmy ostatniego drinka i obaj spojrzeliśmy na siebie, wiedząc że na dziś to już koniec. Wstaliśmy i ruszyliśmy do tylnych drzwi, których zazwyczaj używaliśmy.

Jak tylko drzwi się otworzyły jeden ze starych kolegów Damon'a złapał go i zaczęli rozmawiać. Stałem z tyłu czekając na niego, gdy zimne powietrze dotknęło mojej skóry pozostawiając gęsią skórkę. Potarłem dłońmi moje ramiona w nadziei, że to może mi się rozgrzać.

- Loczku. - usłyszałem czyjś głos. Odwróciłem się i spotkałem ze spojrzeniem Ferg'a. Mrugnąłem próbując się upewnić, że alkohol nie przejmie nade mną kontroli. 

- Ferg? - wykrztusiłem.

- Miałem nadzieję, że spotkam tu Ciebie i Twoją małą Rose. - warknął. Jego głos wypowiadający jej imię, sprawił że moje mięśnie się spięły.

- Co? - wysyczałem przez zaciśnięte zęby. Jeśli myślał, że odpuszczę mu łatwo po tym, musiał liczyć się z czymś innym. 

- Wiesz, jest coś winna mojemu bratu. - uderzył swoją pięścią w dłoń, jak gdyby był ojcem chrzestnym.

- Rose nic nie jest winna żadnemu z was, dupków. - wyrzuciłem ze zwężonymi oczami.

- Jak mnie nazwałeś? - krzyknął, gdy jego pięść spotkała się z moją wargą. Poczułem jak moje zęby przecinają wargę. Skrzywiłem się w bólu. Przyłożyłem palce do moich ust, czując krew na opuszkach. Rzuciłem się do przodu, przyciskając go po ziemi i uderzając. Moja zakrwawiona pięść uderzyła w jego nos. Uspokoiłem się słysząc syrenę i zatrzymujący się radiowóz. Odwróciłem się i zobaczyłem broń wymierzoną we mnie i mężczyznę krzyczącego:

- Nie ruszaj się! - posłuchałem, a on zaczął podchodzić - Ręce za głowę. - kolejne słowa padły z jego ust. Położyłem ręce za głową umieszczając je na moich włosach. Pociągnął mnie do góry umieszczając kajdanki na moich nadgarstkach i prowadząc w kierunku radiowozu. Cały czas przesyłał drogą radiową wiadomość o przysłaniu karetki w to miejsce. Zająłem miejsce na tylnym siedzeniu samochodu czując porażkę i zawstydzenie. Nie mogę uwierzyć, że idę do więzienia.