31

- Więc co się stało? - spytał doktor, który przyglądał się moim siniakom i ranom.
- Spadłam ze schodów. - skłamałam gdy dotykał miejsc dookoła sianka. Jęknęłam nieznacznie, nie w bólu ale w wyniku tego co się stało.
- Na szczęście twój chłopak...
- On nie jest moim chłopakiem. - poprawiłam go. Spojrzał z wielkimi oczami na moje zawzięcie. - Nie jest. - Potrząsnęłam głową i spojrzałam na ścianę.
- Okey, więc siniak zniknie sam, ale rozcięcie nie. Musimy ogolić włosy dookoła, żeby można było wyleczyć ją prawidłowo. - skinął. Przyłożyłam mój palec do rany i zauważyłam że znajduję się za moim prawym uchem. Wzruszyłam ramionami.
- Po prostu to zrób. - nalegałam.
- Dobrze. - wyszedł, żeby znaleźć pielęgniarkę, która by mu asystowała.
Jak tylko opuścił pokój Damon wszedł i usiadł obok mnie.
- Rose - moje imię opuściło jego usta i złapał moją rękę własną - Nawet pomimo tego że Harry jest teraz zły, kocha Cię. - ścisnął moją rękę mocniej.
- Tak myślisz? - spytałam niepewnie, patrząc w jego oczy.
- Wiem to. - uśmiechnął się kiwając głową. Zagryzłam wargę zabierając moją rękę z jego uścisku.
Narastająca cisza powodowała mój niepokój.
- Damon. - sprowadziłam jego uwagę znów na mnie. Skinął głową pozwalając mi kontynuować - Myślisz, że Harry zasługuję na drugą szansę? - spytałam ciekawa jego odpowiedzi.
- Wierzę, że każdy na nią zasługuję. - odpowiedział patrząc w moje oczy. - To nie moja sprawa, ale widać że oboje wciąż się kochacie. - stwierdził fakt, a moje policzki oblały się czerwienią.
- Jesteś dla niego świetnym przyjacielem. - wymamrotałam.
- Harry wiele dla mnie znaczy i zrobiłbym dla niego wszystko. On powiedział to samo o Tobie, wiesz o tym?
- Naprawdę?
- Rose, on nigdy nie przejmował się tak bardzo nikim, oprócz jego rodziny. Żadna dziewczyną. Zmieniłaś go na lepsze. Powiedział mi, że gdyby była taka potrzeba przyjąłby kulkę za Ciebie. - zatrzymał się przygotowując do opowiedzenia historii - Pamiętam ten dzień kiedy przyszedł do mnie i poprosił żebym go uczył. Nigdy nie pokazał większego zainteresowania jeśli chodzi o boks, ale tym razem to było inne, był zmotywowany. Był rozwścieczony i opowiedział mi o Jamie'em. Wykonywał niewiarygodne uderzenia i rzeczywiście walczył ponad jego kategorię wagową. To oczywiste, że Jamie jest większy od Harrye'go. Około trzech razy mówiąc o masie mięśniowej, ale Harry może go pokonać. - zaśmiał się - Jest chory jak zakochany szczeniak jeśli chodzi o Ciebie. - uśmiechnął się szeroko do mnie. Lewa strona moich ust podniosła się w uśmieszku, myśląc o tym co powiedział. - I ktokolwiek i cokolwiek pojawi się na twojej drodze będzie zniszczone przez niego. - powiedział ostrzegawczym tonem, który zmienił mój humor. Zanim mogłam się go spytać co ma na myśli wrócił doktor.